λυθρινάρι

λυθρινάρι και λεθρινάρι(ον), τὸ (Μ)

λυθρίνι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λυθρίνι + υποκορ. κατάλ. -άρι(ον), πρβλ. χαλιν-άρι].